Liber Leviticus*
Caput 17: Versus 13
Homo quicunque.[ISICH.]Multa Deo cura est de nobis, ne alteri noceamus: propterea percutienti maxillam jubet alteram dare; et auferenti pallium, tunicam dimittere; et non in judicio contendere, ne ex contentione velimus etiam nocere[Matth. 5.], sed patiendo ipsum corrigere. Ideo legislator sanguinis mandatum recapitulat, ut fraudes et astutias nocendi varias auferat, dicens:Sive venatione sive aucupio,etc.Venatione.Fraude, quae ad sanguinem vitamque pertinet. Unde:Captabant in animam justi, et sanguinem innocentem condemnabant[Psal. 43.]. Et rursus:Anima nostra sicut passer, erepta est de laqueo venantium[Psal. 123.]. Hoc est, si peccantem viderit eum, qui venationi et dolo ex infirmitate vel simplicitate expositus est.Vel ovem,etc. Eum scilicet qui a terrenis se removet, quibus vesci licitum est: tales enim violenti et avari comedunt. Unde:Si invicem comeditis, videte ne ab invicem consumamini[Gal. 5.]. Vel quoniam prius erant justi, recte inter munda computantur.Operiat illum terra,etc. Peccata confitentium terra operit, tanquam inferius remanentia et per poenitentiam mortificata: quorum prohibitus est clamor ad coelos ascendere, quo ascendebat clamor Sodomorum, qui nolebant poenitere[Gen. 18.].